al was ik een mens zonder fouten
ja kon ik dat maar zijn
dan deed ik overal goed aan
en niets deed dan nog pijn
verdriet was dan een vreemde
en spijt, is dat een vrucht?
zie hier, ik ben erachter
en slaak een diepe zucht
al was ik een mens zonder fouten
genietend van elk nieuw doel
niet wetend dat pijn is om te leren
en de schepper is van nieuw gevoel
gevoelloos door het leven zweven
alles leek dan even mooi
fluitend op mijn eigen stokje
in een grote gouden kooi
al was ik een mens zonder fouten
en alles ging vanzelf goed
dan was ik een zwak en zielig wezen
zonder vechtlust, zonder moed
zelfs geen notie van emotie
wat zou dat toch zonde zijn
voor een wereld die zo groot is
en toch daarin, de beleving zo klein
Geen opmerkingen:
Een reactie posten